د قوم پالنې ژب پالنې د پاره نه یم پیدا شوئ/ امیرخان

څنګه چې د نړې په هر هیواد او کلي کور کې ښه خلک شته بد خلک هم شته
دا چې د نورې نړې ولسونه او قومونه ارام په وروروالې او مینه کې ژوند کوي شاید دلته د مونږ په هیوادونو کې هم وي، خو ډیر کم.

کوم یی چې ښه دي بیا هم په قومونو او ګوندونو کې د شرمه او مجبورې ولاړ دي. دوی همیشه په همدې قومي، مذهبي او ژبنيزو مسایلو ویاړي.

تاسو به د باغ وحش حیوانات لیدلي وي، چې په بیلو بیلو قفسونو او پنجرو کې بند وي.
زما د پاره دا قومونه لکه پښتون، تاجک، ازبک، هزاره د باغ وحش قفسونو بیلګه ده.

د نورې نړې انسانان مو هم همداسې ګوري.
دا قفسونه خدای نه دي جوړ کړي بلکی دا د مونږ هغه بدبخته نیکونو پلارونو نومونه دي چې نن پلاریني او قومونه ترې جوړې شوي دي.
زه قوم پاله ژب پاله نه یم زه انسان یم باید انسانیت پاله ووسم.

زه د انسانیت له مخې شرمیږم چې ځان ته تاجک، پښتون، هزاره ووایم
زه د باغ وحش ژوند د پاره نه یم پیدا شوئ باید په انسانیت کې ازاد ژوند وکړم.
له نورو هم همدا هیله لرم چې له دې باغ وحش او قفسونو ځانونه وژغوري.

ژوند په قومونو، سمتونو، او ژبو کې نه ده بلکی په ازادې او انسانیت کې ده.
زما د پاره ویاړ یوازې انسانیت ده، زه قوم پاله ژب پاله نه یم څوک چې دا وایي لکه په ځان چې لعنت وایي.
په درنښت